De PvdA wil dat het bestuur van Voorschoten een helder en doorzichtig financieel beleid gaat voeren in de komende jaren. De schulden moeten worden afgelost. Politieke partijen moeten ophouden met alleen maar te kijken naar de korte termijn. Inwoners moeten transparant te zien krijgen wat ze precies betalen aan de gemeente en waarom.
Hogere lasten voor lagere inkomens
René Zoetemelk CDA zei in de raadsvergadering van 1 februari 2018 heel blij te zijn met het recente collegevoorstel om de rioolheffing niet meer op te leggen aan gebruikers, maar aan eigenaren. Dat levert de gemeente € 113.000 euro op. Dat geld zou dan alvast volgens het CDA kunnen worden ingezet voor behoud van het zwembad. Henk Overbosch PvdA noemde dit een houtje-touwtje beleid. Waarom? Die € 113.000 is het bedrag dat de gemeente jaarlijks uitgeeft voor het kwijtscheldingsbeleid voor mensen die de rioolheffing niet kunnen betalen. Als de rioolheffing betaald moet worden door huiseigenaren, bijvoorbeeld woningcorporaties, dan krijgen mensen met een laag inkomen een hogere huur en komen ze niet meer in aanmerking voor kwijtschelding. Dat is denivellering. In de raad van 15 februari zal de PvdA dit voorstel daarom niet steunen.
Onzekere investeringen
Het CDA zei donderdag in de raad ook nog andere tonnen euro’s voor het zwembad te zien. Als de ambtenaren op minder locaties worden gehuisvest levert dat geld op. Volgens de PvdA is echter het probleem dat voorlopig onduidelijk is en blijft of Voorschoten met Wassenaar blijft samenwerken of naar Leiden gaat. Bij dat laatste moet alles weer afgebroken worden. Het zou dus een onzekere investering zijn. Wie betaalt dan straks de rekening als alles weer ontvlochten moet worden? De vraag stellen is hem beantwoorden.
Aanbevelingen Rekenkamercommissie
Het college meldde in de begrotingsstukken dat het overschot 2017 naar schatting € 1,9 miljoen zou bedragen. Op 1 februari zei de wethouder dat er nog steeds een positief saldo wordt verwacht, maar hoeveel precies kon hij nog niet zeggen. De PvdA vindt dat de gemeente er naar moet toewerken om zo snel mogelijk in het nieuwe jaar te weten hoe de financiële vlag er bij hangt. De informatiekloof tussen college en raad is nog steeds te groot. De Rekenkamercommissie deed in september aanbevelingen om vóór 1 januari te komen tot allerlei betere afspraken. De meerderheid van de raad en college zeiden dat dat zeker zou lukken. Welnu, de beoogde werkgroep die dat moet uitzoeken moet nu nog steeds beginnen. Weer een voorbeeld van een krachtig besluit dat vervolgens niet wordt uitgevoerd.
Zorg voor gedegen beleid voor de lange termijn.
De PvdA heeft in november een motie ingediend waarin het college wordt gevraagd om een duidelijk beleid van schuldsanering, mede in relatie tot het bekostigen van voor de inwoners belangrijke voorzieningen. Het zwembad hoort daar ook bij. Die motie is aangenomen, mede met steun van het CDA. De koerswijziging van het CDA met het hier geschetste houtje-touwtje gedoe brengt ons niet verder. Het is behalve denivellerend ook boterzacht. Er wordt een structurele dekking gesuggereerd voor bijvoorbeeld het zwembad, terwijl volstrekt onzeker is of die ambtelijke fusie wel blijvend is, terwijl onzeker is of die vrijval van het riool ten nadele van de laagbetaalden weer niet op andere manier door de gemeente zal worden gecompenseerd. Het CDA vervalt weer in dezelfde fout als de afgelopen jaren: met onzekere inkomsten structurele uitgaven willen financieren.