Kandidaatraadslid PvdA Marjolijn Eshuis op plaats 2 in Voorschotense Krant van maart 2018.
Kun je iets vertellen over wie je bent en wat je doet?
We verhuisden als gezin eind jaren 60 van Den Haag naar Noord-Hofland, toen de nieuwste wijk in Voorschoten. Ik groeide er gelukkig op, samen met mijn broers en zus.
Sinds mijn studie ontwikkelingssociologie werk ik in de internationale samenwerking. Ik ben begonnen bij de Verenigde Naties in China en Nicaragua. Later werkte ik via lokale organisaties aan het verbeteren van de verhoudingen tussen groepen in conflictsituaties, zoals tussen moslims en christenen in Pakistan; en aan het versterken van de positie van achtergestelde groepen in India en de Filippijnen.
Op het moment train ik organisaties in het lobbyen voor betere wetgeving en goede uitvoering daarvan. De achterliggende gedachte is dat de inwoners in ontwikkelingslanden hun eigen overheden meer gaan aanspreken op hun verantwoordelijkheid naar de bevolking. Buitenlandse organisaties vullen nu samen met de bevolking gaten die de overheid laat vallen. Dat is belangrijk, maar wanneer de overheid zelf niet ook zorg draagt voor goed onderwijs, gezondheidszorg, veiligheid en een goed werkend juridisch systeem, zal de situatie voor de mensen maar in beperkte mate verbeteren.
Waar zet jij je in het gemeenteraadswerk voor in?
Mijn ervaring met het werken met groepen met uiteenlopende belangen zet ik in bij het gemeenteraadswerk. Met oog voor de verschillende wensen probeer ik bruggen te slaan en te zoeken naar win-win situaties:
- Hoe kunnen we bijvoorbeeld tegemoetkomen aan de wens van veel Voorschotenaren om in de buurt te kunnen blijven zwemmen, rekening houdend met de financiële situatie? Zijn daarbij creatieve oplossingen te bedenken? In Zwolle losten ze het zo op. De gemeente financierde de badmeesters. De leden van de ‘Vereniging Openluchtbad Zwolle’ draaien een aantal uren per seizoen kassa- en schoonmaakdiensten. Ik zeg niet dat je deze formule ook in Voorschoten werkt, maar stimuleer met elkaar na te denken over mogelijke oplossingen.
- En, hoe kunnen we de kennis en ervaring van de inwoners zo goed mogelijk inzetten om te komen tot goede en gedragen besluitvorming? In 2016 schreef ik als lid van een raadsbrede werkgroep de notitie “Burgers betrekken in Voorschoten”. Het past in het huidig tijdsbestek van de veranderende rol van de gemeente en lokale politiek om meer met inwoners samen op te trekken, als gemeente een meer faciliterende rol aan te nemen om met elkaar tot goede besluitvorming te komen. Dat is in het belang van zowel het college, de raad als burgers. De notitie is door de raad aangenomen, maar is er zowel vanuit de raad als het college onvoldoende aandacht geweest voor de doorvertaling naar de praktijk. Dat gaat niet vanzelf. Het betekent een andere manier van werken, en het kost tijd en aandacht om daar goed invulling aan te geven.
Een onderwerp dat zich hiervoor goed leent is de multifunctionele ruimte. Al langer bestaat de wens zo’n plek te realiseren in de gemeente. Zeker ook omdat dit een eenmalige kans is, is het goed dat instellingen en burgers samen kunnen nadenken over welke functies ze daarin ondergebracht zouden willen zien, uiteraard binnen financiële mogelijkheden. Leidschendam-Voorburg heeft bijvoorbeeld een interessant multifunctioneel gebouw, waarin stichting Woej – Welzijn oud & jong – , maar ook andere verenigingen activiteiten uitvoeren. Er zo zijn er meer voorbeelden.
Daarnaast vind ik het belangrijk om onderwerpen eerst goed te doordenken, en niet te snel conclusies te trekken. De vraag in discussies is meestal wat is het probleem, is het ernstig, structureel? Wat zijn mogelijke oplossingen, zijn die uitvoerbaar en doeltreffend?
Wat zijn je ideeën voor de toekomst?
Door het raadswerk heb ik beter zicht gekregen op wat er allemaal in de gemeente omgaat. Met de decentralisatie van Werk & Inkomen, WMO en Jeugdzorg is er de laatste jaren veel meer op het bordje van de gemeente terechtgekomen. Ik heb meer respect gekregen voor het werk van het lokale bestuur, zowel college als raad. Er komt veel bij kijken. Ik zie wel mogelijkheden ter verbetering. De raad kan meer op hoofdlijnen sturen (minder details en vertrouwen op professionals) en beter controle uitoefenen (kritisch én opbouwend). Het college en het ambtenarenapparaat kunnen nog beter zorgdragen voor kwalitatief goede en vooral beknopte informatie met opties voor besluitvorming.
In het kader van een evenwichtige vertegenwoordiging zou het goed zijn wanneer er meer vrouwen in de raad komen. Vrouwen hebben ook net een wat andere inbreng, wat de discussies verrijkt.
Ik zet mij de komende tijd graag in om partijoverstijgend met elkaar tot oplossingen komen in het belang van inwoners. Om samen met (maatschappelijke) organisaties, burgers, politieke partijen en gemeente de uitdagingen voor de komende periode aan te gaan. Hoog op de agenda staan de bestuurlijke toekomst van Voorschoten en het toewerken naar een CO2-neutrale gemeente. Alle gemeenten zullen hun steentje moeten bijdragen om de klimaatdoelen van Parijs te gaan halen.
