Op 11 april 2024 stemden coalitiepartijen (VVD, Voorschoten Lokaal en CDA) voor het nieuwe koersdocument van het Minimabeleid. Zeg maar de countouren voor het nieuwe beleid. In het stuk stonden prachtige vergezichten, maar werd één belangrijke beperking opgelegd: het nieuwe beleid moet budgetneutraal zijn. Gezien de opgaven die in Voorschoten liggen en de vele steken die de gemeente Voorschoten de afgelopen jaren heeft laten vallen, is dat een onmogelijke opgave. De voltallige, progressieve oppositie (PvdA, GroenLinks, SP en D66) stemde tegen het voorstel.
De afgelopen jaren laten zien dat het piept en kraakt in Voorschoten. Tal van onderzoeken laten zien dat de gemeente Voorschoten de bewoners die de steun het hardste nodig hebben, niet goed in beeld heeft. Waar een gemiddelde gemeente in Nederland 80 tot 95% van hun bewoners bereikt, blijft de gemeente Voorschoten steken op slechts 50%. Tevens is het budget voor het minimabeleid de afgelopen jaren met 35% gedaald. Tel daarbij de uikomsten van het Lokale rekenkamerrapport op dat bewoners ervaarden dat ambtenaren niet klantgericht waren, vaak niet goed bereikbaar en de weinig tijd hadden, kunnen we concluderen dat Voorschoten de facto een ontmoedigingsbeleid hanteert. Dat moet anders volgens ons. Werk aan de winkel dus voor de gemeente.
De PvdA vindt dat onze bewoners meer perspectief moet krijgen. Naar ons oordeel blijft het nu bij mooie woorden en ontbreken de daden. Ga aan de slag als gemeente Voorschoten met beter functionerende systemen. Zorg ervoor dat bewoners niet voor iedere regeling weer dezelfde informatie moeten aanleveren. Samen met meer maatwerk ligt een beter bestaan in het vooruitzicht.
Fractievoorzitter Arnold Posthuma: ‘Ik vind dat de ambtenaren die het beleid voor onze inwoners uitvoeren met een onmogelijke opdracht op pad worden gestuurd. En wie zijn daarvan de dupe? Juist! Onze bewoners dus. Wethouder De Bruin (VVD) heeft zelfs in de raadsvergadering aangegeven dat het eigenlijk zonder extra geld niet kan, maar onder druk van zijn eigen partij laat hij zijn oren hangen. Slap bestuur in mijn ogen: Van gebakken lucht kun je namelijk niet leven!’
Arnold Posthuma
Ik ben geboren (1981) en getogen in het mooie Brabant. Opgegroeid in een hecht katholiek gezin. Al jong de kwetsbaarheden van het bestaan ervaren door het leven met mijn geestelijk gehandicapte zusje. Zelf een doorsnee jongen; voetballen, schaken, school, vrienden en al snel politieke interesses. Politicologie gestudeerd in Nijmegen, en korte tijd in Polen. Als
Meer over Arnold Posthuma
