Politiek is keuzes maken, prioriteiten stellen. Dus hoe kun je een politieke nieuwkomer beter leren kennen dan door wat hij of zij bovenaan plaatst? Hier is Rachel van Hellemondt, als derde geplaatst op de kandidatenlijst van de PvdA Voorschoten voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2022, met 10 allereerstes die haar tekenen.
Gregor Lohman 20 februari 2022
1. Wat zou het als allereerste voor verschil maken wanneer de gemeenteraad van Voorschoten straks voor 1/21 deel uit Rachel van Hellemondt bestaat?
‘[gelach] Wat dat voor verschil maakt? Jee. O. Jeetje. Wat een vraag! Nou, dat er een missie en visie op sport komt. Dat er echt goed gekeken wordt naar waarin we willen investeren. Dat geldt ook voor kunst en cultuur. Wist je dat er structureel veel minder per burger in Voorschoten wordt uitgegeven dan in onze omliggende gemeentes? En ik wil er ook aan bijdragen dat we de jeugdzorg, en überhaupt de zorg in het sociale domein nog beter organiseren.’
Goed. Ik moet u onderbreken. Dit is geen prioriteiten stellen. De vraag is wat zal uw entree in de raad in de alleréérste plaats voor verschil maken?
“Okay dan. Meer toegankelijkheid en meer klare taal. Ik ben een denker, maar vooral ook een doener. Daarmee zal ik in de eerste plaats een verschil maken. Concreet wil ik dat er een visie komt op de verschillende beleidsterreinen die verder reikt dan de eerstvolgende verkiezingen.’’
2. Als u op een feestje bent en iemand vraagt wat u voor werk doet, wat is dan het allereerste dat u vertelt?
‘Ik ben gezondheidsjurist en vertaal in mijn huidige baan wetenschap naar beleidsadviezen. Dat vind ik leuk, omdat ik met heel veel onderwerpen bezig kan zijn. Handig, met mijn wat korte spanningsboog. Ik heb veel energie te vergeven. Ik doe graag dingen die maatschappelijke waarde hebben. Met name voor de gezondheidszorg. Die heeft echt mijn passie. Waarom? Het is interessant dat er zo ontzettend veel aspecten aan zitten. Maar vooral omdat het met fundamentele rechten en vrijheden heeft te maken, met rechten van de mens. Ik wil bijdragen aan een goede kwaliteit van zorg die voor iedereen toegankelijk is. Iedereen heeft daar recht op. En dan niet alleen gericht op de fysieke gezondheid, maar zeker ook de mentale. En dus ook voor jongeren, die nu nog weleens te weinig aandacht krijgen.’
3. Waar en wanneer is eigenlijk het allereerste politieke zaadje bij u geplant?
‘In het gezin waarin ik ben opgegroeid. Politiek was ons dagelijks voedsel. Allebei mijn ouders waren behoorlijk maatschappelijk betrokken. Mijn vader heeft jaren voor de PvdA in de gemeenteraad gezeten. Het ging thuis heel veel over politiek. Doordat mijn vader uit een KVP-nest kwam werd er op verjaardagen behoorlijk veel gediscussieerd. Dat slurpte ik op. Vond ik heel interessant. En als gezin gingen we altijd naar partijcongressen. En we gingen niet naar de Efteling, maar naar een demonstratie, tegen kernwapens of zo. We werden ook altijd gestimuleerd om ons een mening te vormen, maar ook om die te toetsen. Je eigen oppositie creëren. Onderzoeken of een ander standpunt niet beter was.’
4. Wat is na het wakker worden ’s morgens het allereerste waaraan u denkt?
‘Aan werk. Ik sta meestal heel vroeg op. Uur of zes. En dan ga ik aan het werk. Rond 7.00 uur kijk ik of de kinderen al wakker zijn of wegmoeten. Dan help ik ze op weg. En dat de hond uitgelaten moet worden. Wie dat gaat doen.’
5. Wat zou u als kersvers raadslid als allereerste op de agenda willen zetten?
‘Het sociaal domein. En dan met name, wat mij zorgen baart, dat 1 op de 10 jongeren in Voorschoten op enigerlei vorm met jeugdzorg te maken heeft. Dat is veel, te veel.’
6. Als uw huis in brand staat en uw hele gezin inclusief de hond is veilig en u kunt nog 1 ding redden, wat is dan het allereerste dat u zou redden?
‘Jeetje. Tsja. De sieraden waar ik van hou die heb ik allemaal om. Een fotoboek, maar welke dan? Ja, ik weet het. Het fotoboek van de eerste vakantie met de kinderen naar Indonesië. Omdat ik in een Indische familie ben opgegroeid en m’n moeder daar vandaan komt. Het was een heel bijzondere vakantie. De kinderen waren nog heel klein. Het was een cadeau voor mijn afstuderen. Ik weet nog, we landden op dat vliegveld en ineens besefte ik hoe bijzonder dat voor mijn moeder moet zijn geweest die een paar jaar eerder voor het eerst was teruggegaan. Ik kwam daar aan en ik wist gewoon meteen hoe alles werkte. Dat was heel bijzonder. En prettig, dat je weet wat de gebruiken zijn. Een hele rare ervaring, dat het – ondanks dat ik er nog nooit was geweest – zo herkenbaar voor me was. En dat ik me er zo prettig voelde. Heel ontspannen, heel plezierig, het leeftempo, de hitte, het eten, de mensen. Dat voelde echt heel anders dan alle andere vakanties die ik ooit had gedaan.’
7. Stel, u wordt gekozen: met wie gaat u dat als allereerste vieren?
‘Met m’n gezin. Omdat dat het punt is waaruit ik vertrek en ook altijd weer naar terugkeer. Dat is mijn basis. Als dat begint te rommelen, dan raak ik zelf ook uit mijn evenwicht. Dus met hen wil ik ook als eerste mijn feestjes vieren.’
8. Als raadslid ben je er voor iedereen. Wat maakt Voorschoten in de allereerste plaats tot een mooie plaats voor iedereen?
‘Dat het qua sfeer zo fijn is. Heel levendig. Een rijk verenigingsleven. Het is een dorp dat alles heeft. Kleinschalig en toch ook net groot genoeg.’
9. Wat gaat u als allereerste doen om de Voorschotenaren te bereiken?
‘Voor de mensen die je hebben gekozen, maar ook die je niet hebben gekozen, en waarvoor je het een beetje beter wilt helpen maken, voor iedereen wil ik bereikbaar en toegankelijk zijn. Of je nou raadslid bent, of wethouder, of beleidsmaker, we moeten met de mensen in gesprek gaan en blijven. En concreet als allereerste? Ik maak al voortdurend praatjes met mensen. Ik spreek graag aan, even checken wat mensen ergens van vinden, in mijn dagelijks leven, op straat, in de winkel. Dus als ik straks op 17 maart bij de bakker kom, dan zal ik tijdens het wachten beslist even het gesprek aangaan.’
10. Hoe kunnen de Voorschotenaren u allereerst bereiken?
‘Via mijn mailadres (nu nog die van de PvdA) en de social media-kanalen natuurlijk. Mail heeft echt mijn voorkeur. Als je mij mailt krijg je antwoord.’
Bonusvraag: Wat wilt u op de allereerste plaats in 2026 (na vier jaar raadslidmaatschap) hebben bereikt voor Voorschoten?
‘Misschien heel pathetisch, maar dat het hier in Voorschoten een ietsje mooier is dan toen ik begon als raadslid. En dan concreet? Als eerste? Daar moet ik me eerst nog wat meer voor in de gemeentepolitiek verdiepen. Ik blijf toch ook een beetje wetenschapper. Gelijk reageren vind ik daarom soms lastig. Maar als ik nu iets moet noemen? Dat er meer betaalbare woningen zijn, sociale huurwoningen, maar ook koopwoningen voor als je een modaal of anderhalf modaal salaris hebt. Ik hoop dat ik over vier jaar kan constateren dat ik een aantal steentjes heb kunnen verleggen. In de rivier die Voorschoten heet. Al zijn het kleine dingetjes, maar dat ik iets heb kunnen betekenen voor het dorp.’
Wil je aan al deze allereerstes nog iets toevoegen tot slot?
‘Ik kan best impulsief reageren en stellig zijn, maar uiteindelijk ben ik iemand die zeker wil weten dat iets klopt. Cijfers moeten kloppen. Beweringen moeten kloppen. Anders lig ik daar wakker van. Ik wil alles van alle kanten bekijken. Mijn opa zei al: als iedereen naar links loopt, kijk dan of rechts ook een optie is. Dan kun je nog steeds naar links, maar dan weet je waarom dat een goede keus is. Daar was hij heel erg mee bezig. Onderzoek de dingen voordat je iets vindt.’
