Zorg, zorg, zorg
Stel je voor dat je hulp nodig hebt. Omdat je ziek wordt, je baan verliest, of omdat als je ouder wordt niet alles meer even vanzelfsprekend gaat als vroeger. En hoewel we de laatste jaren tot vervelens aan toe te horen kregen dat we vooral zelf verantwoordelijk zijn voor ons eigen leven, geluk en welzijn, blijkt uit de vele gesprekken die ik de afgelopen jaren met Voorschotenaren heb gevoerd glashelder dat we in de praktijk allemaal vroeger of later een beetje hulp zorg nodig hebben. Medische zorg, hulp in en om huis, hulp om mobiel te blijven en te kunnen gaan een staan waar je wilt, hulp om (weer) werk te vinden, hulp om je kinderen de beste kansen in het leven te bieden–zelfs als die niet vanzelfsprekend zijn.
Stel je voor dat jij aan de beurt bent: dat jij verpleging, hulp in de huishouding, of een traplift nodig hebt. Dan wil je dat de hulp, de zorg, die je nodig hebt er voor je is. En dat je er ook echt iets aan hebt; dat het dus goede zorg is. En dat de kosten geen probleem voor je zijn, want wat heb je aan goede zorg als je die niet kunt gebruiken?
De komende tijd worden gemeenten, dus ook Voorschoten, verantwoordelijk voor zo’n beetje alle zorg die niet in de ziektekostenverzekering zit. Dat betekent dat de gemeenteraad gaat bepalen welke zorg voor wie beschikbaar wordt en hoeveel dat mag kosten. Een zware taak, vooral omdat er tegelijkertijd fikse bezuinigingen vanuit Den Haag op gemeenten afkomen: we moeten moeilijke keuzes gaan maken.
Daarbij laat ik me inspireren door Voorschotenaren die mij aanspreken op zorg–en dat zijn zeker niet alleen mensen die op de PvdA stemmen. Zij vragen om zorg die mensen als mens behandelt en niet als nummer. Zij vragen de garantie dat professionele zorghandelingen nooit door familie, vrienden of buren hoeven te worden gedaan. Zij vragen om procedures die zijn gericht op het helpen van mensen en minder wantrouwen als ze met een zorgvraag aankloppen. Maar zij geven ook aan dat ze best graag hun buurman of -vrouw willen helpen met boodschappen, of dat ze al jaren voor hun moeder koken. Sommigen vertellen mij ook dat ze best zelf een rollator of elektrische fiets kunnen en willen aanschaffen, maar dat ze bijvoorbeeld wel willen kunnen rekenen op een traplift als ze die nodig hebben. Vaak zeggen ze er nog wel bij dat ze dan net zo lief een tweedehands traplift krijgen als een nieuwe–als het maar werkt.
En dat zijn precies de zaken waar ik met de PvdA Voorschoten voor sta: goede, menselijke zorg op maat. Betaalbaar voor iedereen. Professionele zorg gegarandeerd alleen door professionals. Maar wel met slimme oplossingen om het ook in de toekomst betaalbaar te houden en te kunnen garanderen. Dus als mensen zelf kunnen en willen helpen, of als ze een eigen bijdrage naar draagkracht kunnen missen en als we door preventie hogere kosten later kunnen voorkomen dan doet de PvdA Voorschoten dat graag!
Op 19 maart zijn er verkiezingen en er staat deze keer veel op het spel: jouw zorg, nu of in de toekomst. De PvdA Voorschoten heeft zorg als speerpunt.
Kies je ook voor goede, betaalbare zorg met meer aandacht voor de mens en minder voor regels en cijfertjes? Stem dan op 19 maart op de PvdA Voorschoten. Ik hoop dat ik op u kan rekenen. Samen houden we de zorg in Voorschoten sterk. Samen maken we Voorschoten.
