Werk en waardigheid
Normal
0
21
false
false
false
NL
X-NONE
X-NONE
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:none;
text-autospace:ideograph-other;
font-size:12.0pt;
font-family:”Times New Roman”,”serif”;
mso-bidi-font-family:”Lohit Hindi”;
mso-font-kerning:1.5pt;
mso-fareast-language:ZH-CN;
mso-bidi-language:HI;}
De aanhouder wint. Die leuze, die verantwoordelijkheid voor succes vooral bij jezelf legt heb ik altijd sterk met me meegedragen. Tijdens mijn studie politicologie las ik het relaas van een pas afgestudeerde. Iemand die een betrekkelijk saaie baan had gevonden binnen de Hollandse bureaucratie, terwijl hij eigenlijk een internationale loopbaan ambieerde. Hij gaf het heldere advies tijdens de studie vooral vrijwilligerswerk te doen (gerelateerd aan de studie), stage te lopen, een vreemde taal te leren en eventueel buitenlandervaring op te doen. Omdat ook ik graag na mij studie wilde werken met internationale problematiek heb ik dit advies opgevolgd. Maar zelfs met die ervaring was het als starter moeilijk aan de bak te komen, en dan spreek ik over inmiddels 10 jaar geleden.
Sindsdien is het alleen maar moeilijker geworden. Voor mensen van alle opleidingsniveaus. Bezuiniging op bezuiniging, economische crisis, recessie. Vrienden en kennissen van mij, evenals buitengewoon talentvolle jongeren die ik met regelmaat tegenkom worstelen met de dichte deuren die zij continue tegenkomen. Weer een afwijzing, weer één van de honderden kandidaten, wéér een tijdelijk contract, weer geen verlenging. Enkele maanden eruit en weer terug aangenomen worden om vervolgens weer op tijdelijke contracten verder te mogen. Werken ver onder niveau. Gekleineerd worden door managers die niet inzien dat je zoveel meer te bieden hebt. Het kost moeite in die situatie een goed gevoel van eigenwaarde te behouden, ook al weet je dat je één van de velen bent en zoveel oorzaken buiten jezelf liggen.
In die situatie wordt een leuze als ‘de aanhouder wint’ soms buitengewoon zuur. De moed erin houden wordt lastig. Ook omdat het er met de jaren niet makkelijker op wordt. De jongere generatie haalt je in, of door je levensfase (inmiddels met kinderen, of vastzittend aan een bepaalde woning of woonplaats) word je ook minder flexibel. Als vriendin of als ‘iemand die wel de baan heeft’ personen moed inspreken wordt ook niet makkelijker. Wanneer komen dan die betere tijden? Wanneer lukt het wel? Welk advies kun je nog meegeven aan iemand die een redelijk netwerk heeft, perfect weet hoe je moet solliciteren, en alles in huis heeft voor het uitvoeren van een functie?
Het CPB heeft afgelopen week berekend dat vanaf 2015 de werkgelegenheid eindelijk weer zal groeien. De Nederlandse economie klimt langzaam uit een dal en de wereldhandel trekt verder aan. Dit is goed nieuws, maar nu is het zaak ervoor te zorgen dat verbetering zichtbaar wordt op lokaal niveau, voor mensen persoonlijk. Voor de PvdA is dit daarom één van de hoofdpunten uit het programma voor de komende gemeenteraadsperiode. De PvdA Voorschoten zal zich onder meer concreet inzetten tegen jeugdwerkloosheid door het uitvoeren van het actieplan ‘stages en banen voor jongeren’ en het actieplan ‘stages en vakmanschap’. Ook zal de PvdA zich ervoor inzetten dat de gemeente een partner – en geen hindernis – is voor (lokale) ondernemers.
Met hopelijk weer de wind mee op macro-economisch niveau en met aansluitend goede plannen en creativiteit op lokaal en persoonlijk niveau, moeten we de komende paar jaar het verschil gaan maken. Daar gaan we voor.